Za co kocham moją Ojczyznę

W konkursie wzięło udział 27 uczniów klas IV- VI szkół podstawowych z Raciborszczyzny oraz 2 uczennice gimnazjum. Duże zainteresowanie konkursem wykazali uczniowie szkół spoza Raciborza: z Nędzy, Kobyli, Bieńkowic, Pogrzebienia,  Kuźni Raciborskiej.

O wytypowaniu  zwycięzców zadecydowały ogólnie przyjęte kryteria oceny prac literackich (wartość merytoryczna,  poziom językowy, kompozycja). Prace ocenia jury w składzie: Katarzyna Haflar, Barbara Sput, Joanna Chrzanowska- Rybeczka z SSP nr 15, prezes Raciborskiego Koła Związku Sybiraków Mieczysław Sus, członkowie Raciborskiego Towarzystwa Patriotycznego: Weronika Musioł, Dorota Frączek, Magdalena Trojanowska, Jerzy Staroń, Artur Jarosz, Wojciech Trojanowski. Honorowym przewodniczącym komisji jury jest Antoni Bieliński z Raciborskiego Koła Związku Sybiraków.

Dla zwycięzców konkursu przygotowano nagrody książkowe, które zostaną wręczone o godzinie 18.00 27 listopada 2003 r. w Domu Kultury „Strzecha”. Organizatorzy konkursu serdecznie zapraszają na uroczystość wręczenia nagród zarówno uczestników i ich rodziców oraz opiekunów,  jak i wszystkich raciborzan. Oto jedna z prac:

„Za co kocham moją ojczyznę?”
„Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie...” Takimi słowami wyrażał swoją miłość i oddanie Adam Mickiewicz. Bardzo kochał swoją Ojczyznę i zrobiłby dla niej wszystko. Słowami malował piękno ojczystego pejzażu. A ja? Jak ja kocham swoją Ojczyznę? Czy Ona jest dla mnie ważna?
***
Moja Ojczyzna to piękny kraj położony w samym środku Europy. Cenię w nim wolność słowa i wypowiedzi. To znaczy, że każdy człowiek żyjący w naszym kraju, także i ja, może swobodnie wypowiadać się na temat polityki, religii i wielu innych spraw. Cieszę się, że w kraju nie ma wojen, że mogę chodzić do szkoły, kształcić się i realizować swoje marzenia. Tysiące dzieci na świecie nie ma takiej możliwości, nie może się uczyć, lecz musi ciężko pracować.
***
Zachwyca mnie różnorodność polskich krajobrazów. Nie potrzebuję wyjeżdżać z kraju, by pojeździć na nartach, żeglować łódką, płynąć statkiem. Wszystko mam „na wyciągnięcie ręki”: na północy Morze Bałtyckie i jeziora, a na południu góry. Wiem, że poza granicami Polski też jest pięknie, ale to nie jest mi bliskie, nie jest znane od dzieciństwa, nie jest moje.
***
To, co najbardziej cenię w moim kraju, to ogromne przywiązanie do tradycji rodzinnych, wspólnie spędzanie świąt, wzajemne odwiedzanie się i gościnność. Już dziś z niecierpliwością czekam na spotkanie całej rodziny przy wigilijnym stole, na opłatek, życzenia, polskie kolędy, pasterkę. Tradycje te przekazywane z pokolenia na pokolenie są przecież częścią naszej narodowej kultury.
***
Mimo, że jestem w młodym wieku i nie rozumiem wielu spraw, kocham moją Ojczyznę, zależy mi na niej, jej los nie jest mi obojętny i nie zamieniłabym jej na inną. I choć dziś patriotyzm nie należy do najmłodszych słów, ja powtórzę za Wisławą Szymborską:
„Bez tej miłości można żyć.
Mieć serce suche jak orzeszek (...)
Można nie kochać Cię i żyć,
Ale nie można owocować.”
A ja chcę „owocować”. Za co kocham moją Ojczyznę? Za to, że zawsze mogę powiedzieć o niej - MOJA POLSKA.

Anna Pattocy, kl. VI d
Szkoła Podstawowa
w Kuźni Raciborskiej
Opiekun: mgr Bożena Zamkotowicz